Ontlastingsincontinentie

Een lichamelijke kwaal welke nog vervelender is dan 'urine-incontinentie', is 'faecale-incontinentie'. Het verlies van ontlasting is in feite een grovelijk onderschat lichamelijk probleem. Het zijn vooral de oudere mensen onder ons die met dit probleem hebben te kampen. Nu is het niet zo dat zij hun faeces dan altijd voor de volle honderd procent onvrijwillig kwijt zullen raken, want dan zou het wel heel erg vervelend zijn voor deze mensen. Maar toch, ook al zou het dan bij tijd en wijle slechts om een beetje faeces gaan, dan nog kan dat hun zelfgevoel een flinke knauw geven. En altijd zal de angst hen omringen dat er op ieder moment een grotere hoeveelheid faeces onvrijwillig zal blijken te zijn losgekomen. Eventuele aanhoudende dunne ontlasting, of diarree, is op zich al een groot probleem voor de betreffende mensen. Want vind dan zo gauw maar eens een toilet, en/of het nodige ondergoed om dit probleem te gaan oplossen. De mensen die met dit probleem van doen hebben, zijn dan ook niet te benijden. Zij zullen er zich ongetwijfeld sociaal ook erg door beperkt gaan voelen. Als de faeces die zij gewoonlijk verliezen niet de normale bruine en onwelriekende faeces betreft, maar de reukloze waterige faeces die zich in die gevallen vaak voordoet, dan nog zal het een uitermate vervelende ervaring voor hen zijn dat zij geen volledige controle meer hebben over de afvoer van hun excrementen.

Voor een tijdelijke oplossing van het diarreeprobleem kan men zijn heil gaan zoeken in het gebruik van een 'diarree-stopper', zoals bijvoorbeeld 'loperamide'. Het medicijn 'loperamide', dat voorkomt in Imodium® en Diacure®, moet niet rücksichtslos worden ingenomen. In ieder geval moet men zich houden aan de aanwijzingen die in de bijsluiter staan vermeld. Dit medicijn werkt zo goed, dat men na gebruik ervan al gauw last zal krijgen van obstipatie. En ja, dat is natuurlijk ook niet leuk. Nu zou men wel het nodige kunnen doen om met een dergelijke verstopping om te kunnen gaan. Bijvoorbeeld door een uurtje te gaan wandelen, of door bepaalde medicijnen in te gaan nemen. Zoals bijvoorbeeld: 'Lactulose'. Dit is een veilig laxeermiddel. Er ontstaat hierbij, in tegenstelling tot sommige andere laxeermiddelen, geen 'luie darm'. Behalve het gewenste effect kan dit middel wel degelijk ook bepaalde bijwerkingen hebben. Zoals: maagdarmklachten; buikpijn; misselijkheid en braken. Deze bijwerkingen verdwijnen vaak na een paar dagen wel vanzelf. Blijft men echter last houden? Dan is het zaak met de huisarts hierover te overleggen. Loperamide is de werkzame stof van het medicijn: 'Imodium'. Dit medicijn zorgt voor het normaliseren van eventuele overmatige darmactiviteit. Zodat de stoelgang na een tijdje weer vaster wordt en de diarree verdwijnt. Heeft men last van lactose-intolerantie, dan is het hierbij wel nodig om tegelijkertijd met 'Imodium' ook een tabletje met het 'lactase-enzym' in te gaan nemen. Bijvoorbeeld: 'Kerutabs-tabletten'.

Bij mensen met faecale-incontinentie is soms ook sprake van onbeheersbare of onbewuste gasvorming, of flatulentie. Een flatus die duidelijk hoorbaar of ruikbaar is, brengt voor de onderhavige persoon gênante situaties voort. Vooral in openbare constellaties en voor mensen die vanwege hun maatschappelijke positie een dergelijke échec beslist niet kunnen gebruiken.

Verlies van faeces is vaak een gevolg van verzwakte spieren in de anus. Dit kan vele redenen hebben. Dit komt nogal eens voor bij vrouwen op gevorderde leeftijd, die een voorgeschiedenis met moeizame vaginale bevalling(en) hebben. Maar er zijn ook andere oorzaken mogelijk, zoals de aanwezigheid van (chronische) diarree.

Diarree kan ook een symptoom zijn van het Irritable Bowel Syndrome (IBS). Dit Spastische Darm Syndroom (PDS) is een verstoring van de functie van het maag-darmkanaal, met name van de dikke darm. Het is een veel vóórkomende chronische darmaandoening. Naar schatting komt het bij ruim 10% van de Nederlanders voor. Bij PDS maakt de darm teveel, of juist te weinig bewegingen. Hierdoor kunnen diarree, of juist verstopping ontstaan. Bij ruim 60% van de mensen met PDS zijn de zenuwen in de darmwand extra gevoelig. PDS wordt steeds meer gezien als een verstoring in de 'hersen-darm-as', waarbij de darmen verstoorde signalen aan de hersenen geven. En de hersenen verstoorde signalen naar de darmen sturen, of allebei. Als men vaak last heeft van diarree kan de arts een diarreeremmer voorschrijven. Dit medicijn zorgt ervoor dat de ontlasting wat minder vloeibaar wordt. Diarreeremmers zal men niet dagelijks moeten gaan gebruiken. Tenminste niet als ze niet uitdrukkelijk door de arts worden voorgeschreven. Een voorbeeld van een diarreeremmer is loperamide, met als merknamen Imodium® en Diacure®. Bulkvormers kunnen ook helpen bij diarree. Wanneer ze worden ingenomen met relatief weinig water kunnen ze de ontlasting vaster maken. Bulkvormers bevatten vaak zemelen, psyliumzaad of psylliumvezels. Wat de zemelen betreft, zijn met name de havermoutzemelen zeer geschikt, omdat ze amper gluten bevatten.

Soiling (het achterlaten van sporen in de onderbroek) kan ontstaan door het niet goed uit kunnen poepen waardoor soms restjes ontlasting net boven de kringspier achterblijven. Bij bewegen komt dit alsnog naar buiten. Weer anderen moeten rennen om tijdig het toilet te halen.